Να είσαι ο Σεπτέμβρης σου

Τέτοιες μέρες κάθε χρόνο αγοράζονται και εγκαινιάζονται τα ακαδημαϊκά ημερολόγια, αυτά που ξεκινάνε με τον μήνα Σεπτέμβριο και τελειώνουν το επόμενο καλοκαίρι. Από όταν πήγαινα σχολείο θυμάμαι πόσο μου άρεσε όταν έμπαινε ο Σεπτέμβρης. Δρόσιζε το αεράκι, πέφτανε οι πρώτες βροχούλες, συναντούσα ξανά τις φίλες μου, έκλεινε ο κύκλος του καλοκαιριού και άνοιγε ένας νέος κύκλος. Οι νέοι κύκλοι έχουν για μένα μια φρεσκάδα. Έχουν αυτή τη χαρά όταν σκίζεις το περιτύλιγμα ενός δώρου. Χαίρεσαι και ενθουσιάζεσαι για το καινούριο πριν ακόμα δεις τι είναι. Για μένα έχει κάτι πολύ παιδικό, ανάλαφρο και πολύτιμο ο Σεπτέμβρης, σαν τη στιγμή του ανοίγματος του δώρου. Να είσαι ο Σεπτέμβρης σου.

Το τι θα αντικρύσουμε ανοίγοντας το δώρο και διανύοντας την ακαδημαϊκη/σχολική χρονιά δεν υπόκειται στον έλεγχό μας. Ή μήπως δεν είναι έτσι; Μήπως δηλαδή μπορεί η συναισθηματική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, η οπτική μας πάνω στα πράγματα αλλά και η πρόθεσή μας απέναντι σε αυτά να αλλάζουν την ίδια τη φύση των πραγμάτων;

Τι δώρο θέλω εγώ να έχει μέσα στο περιτύλιγμα το πακέτο που μου προσφέρει ο Σεπτέμβρης; Τι χρειάζομαι; ... Τι επιθυμώ; ... Τι δεν χρειάζομαι; ... Τι δεν επιθυμώ; Μεγάλο πράγμα τα ξεκαθαρίσματα (ή τα “ξεσκαθαρίσματα” όπως λέει η κόρη μου). Αποφασίζω με τι θα πορευτώ παρέα και με τι όχι. Τι έκανε τον κύκλο του και ολοκλήρωσε την αποστολή του, το νόημά του και τη χρησιμότητά του για μένα. Και αφήνοντας πίσω, πετώντας ή χαρίζοντας αυτά που πια δεν επιλέγω να έχω στη ζωή μου, δημιουργώ χώρο για τα νέα που έρχονται. Κι αυτό πιστεύω είναι το δώρο που χαρίζω στον Σεπτέμβρη σε αυτή την ανταλλαγή δώρων στην έναρξη της ακαδημαϊκής/σχολικής χρονιάς. Ο χώρος για το νέο.

  Φαντάσου οτι κλείνεις τα μάτια σου...Να είσαι ο Σεπτέμβρης σου. Δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου να κάνετε μαζί το “ξεσκαθάρισμα”. Κάνε ανασκόπηση της προηγούμενης σχολικής χρονιάς, δες τι θες να κρατήσεις και τι να αφήσεις. Με τι μάτια θέλεις να αντικρύσεις το δώρο σου; ... Τώρα μπορείς να ανοίξεις τα μάτια σου.